ŞİİR | BOZGUN YEMİŞ KERVAN

BOZGUN YEMİŞ KERVAN

 

Bir hayalin peşinde tiryakisi gibiydik

Varılmazdı yokuşlara

Taklitsiz bir çabanın son demlerinde

Takatsiz bu yürüyüşler

Sarılmaz dokunuşlara

Ah bir ara veren bahar

Endamlı hasretlik çeken güz

Peşinde koşsak ne olur

Peşimizde kayboluşlar

Hüküm gitmekti yazgı

En ağır cenderede

Yoksa kaftan biçen de biz

Ağır haritalar diken de 

Geçtik uzun kıyılarından hep geçtik

Bekle artık bekle derken

Ne yolcu kaldı ne yol

Bozgun yemiş kervanı seyrederken