ŞİİR | HÜZÜNLÜ BİR SORGULAMA

Bulutlar ağ atmış şehrin üstüne

Köprülere yüklenmiş tüm umutlar

Bir hışımla dalgalar içinde gam yüküyle

Sarılacak yer arıyor 

Bir denizin uğultusu bir boğaz esintisi

Çınlıyor çığlıklarla aheste aheste

Bir orkestra edasında

Martılar dans ediyor 

Vakit doldu 

Kalabalık dağıldı

Güneş bir zaman (artık)terk ediyor tepeyi

Gölgeler eşiğinde duruyor yalnızlığın

Ansızın bir karanlıkta

Sığınarak bekliyor

Uçmayı unutanlar yüzmeye çalışanlar

Bir kavgadan kaçarak kuytuya alışanlar

Bir anlık yarenliğe 

Ağır adım bakıyor

Ne bu sükunet mi uğurlanıyor

Kaçan kaçana filikalardan

Ne bu vapur hengameleri

Bu acele bu tezcanlı gidişler

Sanki kale kapıları kapandı

Muhafızlar ağlıyor

Değer mi diyor insan

Değer mi kuşanılan bir tavır

Kayıplar,yıkıntılar,kavgalar

Aksak aksak yürüyen 

Ve ağır ürpertiler bırakan kahır 

Tadını bırakıyor

Vakit doldu bu son rüküş 

Bu son dokunuştu belki

Sona giden sonsuzluklardan

Terk eden terkedilenle terketti mahzenleri

Elleri koynunda bir adam

Yalnız bir bankta kaldı

Bir soğuk üşütüyor

Bir yokluk ısırıyor